17 лістапада 1923 года Цэнтральным адміністрацыйным упраўленнем Народнага камісарыята ўнутраных спраў РСФСР была зацверджана Інструкцыя ўчастковаму наглядчыку горада. Менавіта яна заклала нарматыўную базу для далейшага развіцця службы.
У наш час участковыя інспектары міліцыі выконваюць практычна ўсе праваахоўныя функцыі органаў унутраных спраў. Яны працуюць з грамадзянамі, якія знаходзяцца на розных уліках, ахоўваюць грамадскі парадак, раскрываюць злачынствы, супрацьстаяць алкагалізацыі і наркатызацыі насельніцтва, разглядаюць заявы. У сваёй нялёгкай справе супрацоўнікі абапіраюцца на трывалы падмурак, які заклалі іх папярэднікі, і вопыт ветэранаў. Складаная, але адначасова яркая 100-гадовая гісторыя службы адлюстроўвае ў сабе развіццё, якое прайшла беларуская міліцыя з моманту ўтварэння і да нашага часу.
Безумоўна, не меншую цікавасць выклікаюць і гісторыі прафесійнага станаўлення саміх участковых інспектараў міліцыі: хтосьці з іх у самым пачатку службовай дарогі, хтосьці – прафесіянал, загартаваны часам, правераны неспадзяванымі службовымі сітуацыямі. Аднак усе яны служаць Радзіме і людзям, робяць свой важкі ўклад у забеспячэнне бяспекі і правапарадку ў нашай краіне. Даведваемся, як праходзяць службовыя будні двух нашых землякоў, якія неаднолькавы час працуюць на розных адміністрацыйных участках.
Крыху больш за год таму ў калектыў дзятлаўскай міліцыі прыйшоў Мікіта Балтрукевіч. Скончыўшы Лідскі каледж ГрДУ імя Янкі Купалы, па прыкладзе старэйшага брата Арцёма, які працуе ў Гродне, хлопец вырашыў таксама прысвяціць сябе прафесіі праваахоўніка, але ўжо на Дзятлаўшчыне. Пасля трохмесячных курсаў у Цэнтры падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў МУС Рэспублікі Беларусь у Гарані заступіў на службу малодшым участковым інспектарам міліцыі, гэта значыць, быў замацаваны як памочнік за старэйшым вопытным калегам. З “настаўнікам” Мікіту пашанцавала, бо ім стаў сапраўдны прафесіянал сваёй справы – Аляксандр Скварчынскі. Ён пастараўся як мага шырэй азнаёміць малодшага калегу з нюансамі і адметнасцямі работы на адміністрацыйным участку. І гэта дало свае вынікі. Ужо ў снежні 2022 года пачынаючы супрацоўнік атрымаў пагоны малодшага лейтэнанта і быў замацаваны за адміністрацыйным участкам № 4 – Дзятлаўскім сельскім саветам.
– Я ўраджэнец аграгарадка Дварэц, таму знаёміцца з насельніцтвам і тэрыторыяй давялося, як кажуць, “з нуля”, – зазначае Мікіта Балтрукевіч. – Да службы ў міліцыі нават не ведаў усіх назваў вёсак, дзе цяпер рэгулярна даводзіцца бываць. Участак дастаткова вялікі, каб даехаць ад Навасёлак да той жа Пацаўшчыны, даводзіцца скалясіць амаль паўраёна, аднак насельніцтва, а гэта каля 1800 чалавек, адносна спакойнае, “грозных” парушальнікаў няма, хаця ёсць абавязаныя асобы і грамадзяне, якія знаходзяцца на розных відах уліку. Ім прысвячаю больш часу, стараюся часцей праводзіць прафілактычныя размовы і з пажылымі людзьмі, расказваю ім аб махлярах, іншых непрыемных здарэннях, каб самі не сталі ахвярамі падобных злачынстваў.
Служба ў Мікіты Балтрукевіча няпростая, патэлефанаваць па рабоце могуць і ноччу, і ў выхадны дзень, сітуацыі таксама здараюцца самыя розныя, і варта быць гатовым да любых абставінаў. Аднак цесна супрацоўнічаюць з участковым інспектарам міліцыі адміністрацыя сельскагаспадарчага філіяла “АграМілк”, Дзятлаўскі сельвыканкам, падтрымліваюць яго і старэйшыя калегі. Працаваць у аддзеле і дапамагаць людзям малодшаму лейтэнанту падабаецца, ёсць планы і на кар’ерны рост, а таму ў наступным годзе ён збіраецца паступаць, каб атрымаць у завочнай форме юрыдычную адукацыю. З нагоды свята Мікіта Балтрукевіч жадае сваім саслужыўцам не скарацца перад цяжкасцямі, імкнуцца да прафесійнага росту і берагчы сябе, бо дома чакаюць блізкія, ветэранам міліцыі – бадзёрасці духу і моцнага здароўя.
Другі наш зямляк, старшы ўчастковы інспектар міліцыі Віктар Лазута, у органах унутраных спраў працуе з 1998 года, непасрэдна ў аддзеле аховы правапарадку і прафілактыкі – з 2005-га. За гэты час пабыў на адміністрацыйных участках у Гезгалах, Раготне, шмат гадоў сочыць за парадкам на тэрыторыі Казлоўшчынскага сельскага савета. Працаваць у міліцыі ён вырашыў па прыкладзе бацькі, які прайшоў розныя прыступкі міліцэйскай кар’еры, а на заслужаны адпачынак выходзіў з пасады начальніка аддзела па барацьбе з эканамічнымі злачынствамі. А цяпер ужо сын самога Віктара Анатольевіча прадаўжае сямейную дынастыю праваахоўнікаў і вучыцца ў Акадэміі МУС на факультэце міліцыі грамадскай бяспекі.
– Асаблівасці майго адміністрацыйнага ўчастка – гэта сельскае насельніцтва, пераважна пажылое, а паколькі па яго тэрыторыі цячэ рака Шчара і мясціны там маляўнічыя, то вясковыя хаты актыўна выкарыстоўваюць дачнікі. Зразумела, што калі ў такіх населеных пунктах на зіму застаюцца ўсяго па некалькі жыхароў, то астатнія безгаспадарчыя сядзібы прывабліваюць злодзеяў. Падобныя крадзяжы раскрываць няпроста: гаспадары, як правіла, паведамляюць пра іх праз некалькі месяцаў, калі зламыснікаў і след прастыў. Разам з тым, першыя мае памочнікі – гэта адміністрацыя Казлоўшчынскага сельсавета і мясцовых арганізацый, іншыя службы раёна. У цесным супрацоўніцтве стараемся правесці прафілактычную работу так, каб супрацьпраўных замахаў было як мага менш. Самыя ж будзённыя адміністрацыйныя здарэнні – гэта нецвярозае знаходжанне парушальнікаў у грамадскіх месцах. Работа з рознымі катэгорыямі насельніцтва патрабуе ўмення знаходзіць свой падыход да кожнага чалавека, у гэтым мне дапамагаюць гады вопыту, а паказчык таго, што ўсё раблю правільна – простае “дзякуй”, якое кажуць людзі.
За плячыма Віктара Лазуты 25 гадоў службы, сотні бяссонных начэй, экстранных выклікаў, рызыкоўных сітуацый, разам з тым ён не шкадуе, што гэты час прысвяціў службе ў праваахоўных органах і пераважную яго частку – участковым інспектарам міліцыі. Сваім калегам да юбілейнага прафесійнага свята ён зычыць удачы і службовых поспехаў, ветэранам аддзела – моцнага здароўя і актыўнага даўгалецця.
Ірына СТЫРНІК
Фота Ірыны СТЫРНІК, Наталлі АВЯРЧУК
Подписывайтесь на телеграм-канал «Дятлово ОНЛАЙН» по короткой ссылке @gazeta_peramoga
