Няма на свеце справы больш важнай, чым дапамагаць людзям, вяртаць ім здароўе, ратаваць жыцці, а таму прафесійнае свята медыцынскіх работнікаў – цудоўная нагода сказаць добрыя словы спецыялістам у белых халатах і больш даведацца аб прадстаўніках гэтай прафесіі.
Пра медыцынскія будні на гэты раз пагутарылі з доктарам агульнай практыкі раённай паліклінікі Наталляй Жых.
– Наталля Іванаўна, як вы прыйшлі ў прафесію і колькі складае стаж?
– Мяркую, у маім выпадку можна казаць пра сямейную дынастыю медыкаў. Яе пачыналі бацькі Іван Іванавіч і Зінаіда Фамінічна Венскія. Тата быў хірургам, матуля – тэрапеўтам. Зразумела, што мы са старэйшай сястрой Інэсай у іншай прафесіі сябе не ўяўлялі. Менавіта асабісты прыклад бацькоў зарадзіў у нас прафесійнае мысленне і лад жыцця, падштурхнуў да лёсавызначальнага выбару. Практыкую я ўжо больш за 20 гадоў, пераважную частку з іх працую на Дзятлаўшчыне, сястра ж – у Расійскай Федэрацыі.
– На якіх участках за гэты перыяд давялося пабываць?
– Пачынала на Магілёўшчыне ў гарпасёлку Круглае, затым некаторы час працавала ў Бабруйску, аднак мяне заўсёды цягнула “да каранёў”, на родную Дзятлаўшчыну. Спачатку была тэрапеўтам, у 2001 годзе стала ўчастковым доктарам, у 2019-ым прайшла перакваліфікацыю на доктара агульнай практыкі. У адрозненне ад участковага тэрапеўта такі спецыяліст валодае шырэйшай кампетэнцыяй пры аказанні лячэбнай і прафілактычнай дапамогі насельніцтву і, акрамя тэрапеўтычных захворванняў, арыентуецца ў ЛОР-паталогіях, неўралагічных хваробах, афтальмалогіі.
– За што любіце медыцынскую прафесію?
– Упэўнена, што яна самая гуманная з усіх магчымых, хаця на медыках ляжыць вельмі вялікая адказнасць і псіхаэмацыянальныя нагрузкі. Яшчэ мне падабаецца працаваць у камандзе. У нас сфарміраваны брыгады, куды разам з доктарам агульнай практыкі ўваходзяць памочнік доктара (у мяне гэта Яна Пякарская) і медыцынская сястра (Вераніка Верамейка). Участак, на якім мы працуем, – цэнтр горада Дзятлава, 1478 чалавек. Памочнік доктара наведвае пацыентаў дома, ажыццяўляе падворныя абходы, прыёмы хранічных хворых, у якіх лячэнне адладжана. Медсястра прысутнічае на прыёме, вядзе дакументацыю і стацыянары на даму, выконвае прадпісанні. Доктар агульнай практыкі арганізуе і курыруе работу сваёй каманды, аказвае своечасовую тэрапеўтычную дапамогу насельніцтву ўчастка ў паліклініцы і дома, займаецца пытаннямі прафілактыкі. У сувязі з чым хачу заклікаць дзятлаўчан не быць абыякавымі да свайго здароўя і своечасова праходзіць дыспансерызацыю.
– А з чым часцей звяртаюцца да вас людзі?
– Пераважаюць хваробы сардэчна-сасудзістай сістэмы: артэрыяльныя гіпертэнзіі, ішэмічныя хваробы сэрца, затым ідуць захворванні, звязаныя з апорна-рухальным апаратам – астэаартрозы, астэахандрозы.
– Што самае важнае ў вашай прафесіі?
– Здароўе людзей. Нашы мэты і задачы – ранняе выяўленне фактараў рызыкі і прафілактыка захворванняў, правядзенне мерапрыемстваў па прапагандзе здаровага ладу жыцця, падбор і карэкцыя лячэння хранічных захворванняў.
– А самае складанае?
– Складана, што нашы людзі вельмі заняты сваімі праблемамі, працуюць, у іх няма часу хадзіць у паліклініку, а самыя цяжкія сітуацыі ў медыцыне ўзнікаюць якраз тады, калі ўпушчаны час і хвораму немагчыма або цяжка дапамагчы.
– Як лічыце, ці дазволена доктару мець шкодныя звычкі?
– Найлепш, калі медыкі паказваюць іншым прыклад здаровых паводзінаў. Галоўнае ў гэтым сэнсе – барацьба з курэннем і алкагалізмам, а таксама з праблемамі сучаснага грамадства – гіпадынаміяй і інтэрнэт-залежнасцю. Не варта забываць пра збалансаванае рацыянальнае харчаванне, аднак ад жыцця трэба атрымліваць задавальненне, таму ў разумных межах павінны быць шакалад, зефір і іншыя ласункі.
– Ці ёсць у вас мара?
– Самая вялікая – каб ніколі не было вайны.
– Чаго пажадаеце калегам?
– Я жадаю ім міру, здароўя, поспехаў у нялёгкай працы, асабістага шчасця і дабрабыту.
Ірына СТЫРНІК
Подписывайтесь на телеграм-канал «Дятлово ОНЛАЙН» по короткой ссылке @gazeta_peramoga
