Дыялог думак: шчодрая восень жыцця. Лілія Саўрасевіч

Падзеі

Восень, калі падумаць, — самая шчодрая пара года. Пахне восень свежымі яблыкамі, радуе золатам дрэваў, глядзіць стракатымі вочкамі астраў, свеціць рыжымі зорачкамі аксамітак, вабіць грыбным лесам. Можна сказаць, што такая ж шчодрая для людзей і восень жыцця. Чалавек залатога ўзросту — мудры і вопытны чалавек, які дакладна ведае, што яму падабаецца, да чаго ён імкнецца. Нездарма кажуць, што на пенсіі жыццё толькі пачынаецца.

Як жывуць людзі залатога ўзросту, у чым яны знаходзяць радасць для сябе, карэспандэнтка высвятляла ва ўдзельнікаў клуба «Нам гады не бяда» (кіраўнік Г. Э. Касцюк), які працуе ў Цэнтры сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва Дзятлаўскага раёна.

Лілія Васільеўна Саўрасевіч:

— Калі выходзіш на пенсію, здаецца, што жыццё заканчваецца. Гэта не так — яно кардынальна мяняецца. Дзякуючы клубу «Нам гады не бяда», у мяне з’явіліся новыя сябры, з якімі ў нас шмат агульных інтарэсаў. Напрыклад, асаблівае задавальненне прынеслі нашы летнія паездкі. Мы пабылі ў Міры, Нясвіжы, Лаўрышаўскім манастыры, ля паклонных камянёў у Горцы, на сядзібе «Каля дуба». У клубе для нас адкрываюцца новыя магчымасці, тут можна пазаймацца на камп’ютары. Дарэчы, у сацыяльнай сетцы «Аднакласнікі» ёсць старонка клуба «Нам гады не бяда», на яе падпісаны шмат сяброў.

Запісала І. Каўкель.

Фота аўтара.



Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *