Пад такой назвай у Дзятлаўскай раённай паліклініцы 1 сакавіка, у Міжнародны дзень барацьбы з наркотыкамі, прайшло пасяджэнне круглага стала, у якім прынялі ўдзел галоўны доктар цэнтральнай раённай бальніцы Марыя Максімовіч, раённы тэрапеўт Андрэй Гірык, псіхатэрапеўт Барыс Отчык, нарколаг Кацярына Якімчык, валеолагі Алена Крупенік і Наталля Касцюшка.
Н. Касцюшка: праблема наркаманіі з’яўляецца адной з найбольш актуальных як для аховы здароўя, так і для грамадства ў цэлым. Гэта абумоўлена цяжкімі медыцынскімі і сацыяльнымі наступствамі злоўжывання псіхаактыўных рэчываў, сярод якіх на першым месцы знаходзяцца характэрныя змены асобы.
Наркаманія выклікае шэраг сацыяльных і медыцынскіх наступстваў, адзначаецца нізкі працэнт працоўнай занятасці, высокая частата крымінагенных паводзінаў і судзімасцяў, парушэнні сямейных сувязяў, павышаецца суіцыдальная рызыка, высокая смяротнасць хворых наркаманіяй. Наркаманіі, як вядома, з’яўляюцца групай высокай рызыкі развіцця гепатытаў, ВІЧ-інфекцыі і Сніду.
К. Якімчык: з моманту вызначэння упадабанага наркотыку пачынаецца развіццё захворвання, і прыём наркотыку становіцца рэгулярным. Усе паводзіны, ўстаноўкі, маральныя каштоўнасці хворага падпарадкоўваюцца патрэбам рэгулярнага прайгравання стану інтаксікацыі. У апошнія гады кустарна прыгатаваныя наркотыкі выцясняюцца гераінам, какаінам, амфетамінамі, а таксама дзерыватамі амфетаміну. Імкненне да прыёму высокатаксічных рэчываў ўзнікае звычайна ў падлеткавым узросце з цікаўнасці і носіць калектыўны характар. Эфект заключаецца ў тым, што развіваецца стан, які нагадвае ап’яненне, галавакружэнне, «узлёт», павышаны настрой, бестурботнасць. Рэгулярныя ўжывання прыводзяць да стойкіх псіхічных парушэнняў: пагаршэння памяці, эмацыйна-валявой сферы, зніжэння кемлівасці, затрымкі развіцця разумовых здольнасцяў, парушэння дысцыплінарных нормаў, агрэсіі і іншае.
Б. Отчык: важна звярнуць увагу на знешні выгляд дзіцяці. Такія падлеткі выглядаюць худымі, бледнымі, грэбуюць гігіенай, не сочаць за сабой. У іх знікае апетыт, парушаецца сон. Падлеткі становяцца плаксівымі і раздражняльнымі, чаго раней бацькі за імі не заўважалі.
А. Гірык: адной з ускосных прыкмет наркатызацыі служыць і змяненне паводзін падлеткаў. Пры наяўнасці цягі яны становяцца некіравальнымі. Падлеткі становяцца грубымі, раздражняльнымі, дзёрзкімі, на пытанні бацькоў «агрызаюцца», адмаўляюцца падпарадкоўвацца, перастаюць хадзіць у школу, амаль не бываюць дома, увесь час праводзяць сярод аднагодкаў, якія збіраюцца дзе-небудзь у зацішным месцы для ўжывання наркатычных рэчываў. Пры сістэматычнай наркатызацыі ў падлеткаў ужо няма ні часу, ні жадання самастойна зарабляць. У далейшым ім пагражае рызыка злаякаснай плыні наркаманіі і псіхічнай дэградацыі.
М. Максімовіч: пры абрыве прыёму прэпарата узнікае сіндром адмены: узнікае падаўлены настрой, злосная раздражняльнасць, галаўны боль, гіпергідроз, сутаргавыя паторгванні цягліц, пашырэнне зрэнак, дрыгаценне пальцаў рук, рухальнае ўзбуджэнне. З’яўляецца трывога, насцярожанасць, непрыемныя адчуванні ў розных частках цела. Хворыя скандальныя і агрэсіўныя, пагражаюць самагубствам. Затым зніжаецца рухомасць, яны ляжаць у ложку і скардзяцца на розныя непрыемныя адчуванні ў целе. Стан пагаршаецца на працягу 4-6 дзён.
А. Крупенік: у мэтах прафілактыкі наркаманіі мэтазгодна праводзіць паслядоўна мерапрыемствы па папярэджанні ўжывання наркатычных сродкаў у школах, каледжах, вышэйшых і сярэдне-спецыяльных навучальных установах. Школьныя праграмы павінны стаць найбольш распаўсюджанай формай антынаркатычнай асветы. Паралельна неабходныя праграмы для бацькоў, настаўнікаў, а таксама правядзенне прафілактыкі на мясцовым тэрытарыяльным узроўні.
Падрыхтавала І. КАМАРОВА