Попел на ветры
Рыта сядзела ў кватэры адна. Цішыню навокал парушаў толькі тэлевізар. Абыякава ўтаропіўшыся ў яго экран, жанчына нажымала на пульт, пераключала каналы. Перад ёй адзін за адным, нібыта ў хроніцы, мільгалі чыесьці твары, з усмешкамі і не, сумныя і вясёлыя, надзіва прыгожыя і звычайныя. Стаміўшыся ад «прагляду» тэлевізара, Рыта ледзь паднялася з канапы, павольна пераступаючы, падыйшла […]
Продолжить чтение