Ёсць меркаванне, што чалавек нараджаецца на свет дзеля пэўнай справы, у кожнага свая місія, выконваючы якую, мы адчуваем сябе шчаслівымі.
Місія Таццяны Бялятка, сацыяльнага педагога Новаяльнянскай сярэдняй школы імя А.А.Шаўчук, дапамагчы, быць побач з вучнем, яго бацькамі, калі ім патрэбна дапамога, зразумець, навучыць,выхаваць.
17 верасня Таццяна Сямёнаўна адзначыла свой юбілейны дзень нараджэння.
Чалавек вялікай душы, сціплая, мудрая, спакойная, дружалюбная. На мой погляд, яе асаблівасць у тым, што яна нераўнадушная і вельмі добрая. Неяк прачытала выказванне: “Настаўнік –гэта прафесія, якая патрабуе ахвярнасці”.Таму здараецца так, што выпускнік атрымлівае дыплом педагога,але настаўнікам не становіцца, не затрымліваецца доўга ў школе. А другія, наадварот, не расстаюцца са школай нават тады, калі ідуць на заслужаны адпачынак.Значыць, настаўнік – гэтаасабліваяпрафесія, і выбіраеянаасаблівыхлюдзей,такіх як Таццяна Сямёнаўна. У яежыцціпрызванне і прафесіяідуцьпоруч.Яна працуе на пенсіі вось ужо пятнаццаць гадоў і не ўяўляе сваё жыццё без школьнага гоману, калег па працы, шчырых дапытлівых дзіцячых вачэй.
Пасля заканчэння Гродзенскага педагагічнага інстытута імя Янкі Купалы, дзе набыла прафесію настаўніка пачатковых класаў, прыехала працаваць у гарадскі пасёлак Наваельня. Тут прайшло яе дзяцінства і юнацтва.Бацькі давяралі ёй самае дарагое – сваіх дзяцей.І Таццяна Сямёнаўна разумела, што ад яе залежыць, як дзеці далей будуць вучыцца ў школе, якія ўзаемаадносіны складуцца з аднакласнікамі, наколькі вучоба для іх будзе радаснай і карыснай. Шмат вучыла Таццяна Сямёнаўна і нашых настаўніцкіх дзяцей. І толькі словы ўдзячнасці і нізкі паклон гэтай дарагой жанчыне, мудраму настаўніку.
Затым доўгі час яна працавала завучам пачатковых класаў. Яе паважалі, да яе парад прыслухоўваліся, маладыя настаўніцы хацелі быць падобнымі да яе. А яна з задавальненнем перадавала свой вопыт і ніколі не шукала лёгкіх шляхоў.
Калі пайшла на заслужаны адпачынак, стала працаваць сацыяльнымпедагогам. Гэта няпростая работа з няпростымі людзьмі.Але для кожнага дзіцяці, якое апынулася ў цяжкім становішчы, для кожнага бацькі, маці ў яе ёсць патрэбныя словы. І людзі, з якімі яна працуе, ёй вераць, дзеляцца сваімі поспехамі, праблемамі і радасцю. Часта дзеці, стаўшы ўжо дарослымі, самастойнымі людзьмі, просяць у яе парады. Ды і іх бацькі тэлефануюць, каб пачуць слушную падказку ў якой-небудзь справе, павіншаваць са святам. І яна ніколі не адмовіць у дапамозе і вельмі радая такім званкам, бо гэта і ёсць лепшая ўзнагарода для настаўніка. Яе сэрца адкрыта людзям.
Таццяна Сямёнаўна – маці двух сыноў, кожны з якіх вырас годным чалавекам, атрымаў вышэйшую адукацыю, знайшоў свой шлях у жыцці, служыць на карысць сваёй Радзімы.А з работы яна вяртаецца ў сям’ю, дзе яе чакае муж, – ці не гэта сапраўднае шчасце? Шчаслівая настаўніца, шчаслівая маці, шчаслівая жанчына. І гэта шчасце ствараюць унутраная шчырасць і дабрыня, чысціня душы, любоў да людзей і прафесіі. У гэтым і ёсць яе місія на Зямлі.
Калегі і вучні жадаюць ёй і надалей не губляць аптымізму, радавацца жыццю. Міру, дабра і доўгіх гадоў жыцця вам, паважаная Таццяна Сямёнаўна.
Ларыса РАДЗІОН,
настаўніца Новаяльнянскай сярэдняй школы імя А.А.Шаўчук
Подписывайтесь на телеграм-канал «Дятлово ОНЛАЙН» по короткой ссылке @gazeta_peramoga
