На працягу жыцця чалавек можа змяніць некалькі прафесій, аднак так і не знайсці сваё прызванне.
Вялікая рэдкасць, калі словы хлопчыка або дзяўчынкі “Я хачу стаць…” праз гады становяцца рэальнасцю і вядуць іх толькі па адным працоўным шляху, мінуючы ўсе цяжкасці і перашкоды.
“Я буду вадзіцелем”, – так калісьці сказаў сваім бацькам юны Дзіма Бяляўскі. У якой сферы працаваць? На гэта пытанне таксама быў адназначны адказ. Хлопец вырашыў пайсці па слядах бацькі і звязаць сваё жыццё з сельскай гаспадаркай. Пасля заканчэння дзевяці класаў Казлоўшчынскай сярэдняй школы юнак паступіў у мясцовы сельскагаспадарчы прафесійны ліцэй, дзе атрымаў спецыяльнасць “электрагазазваршчык-вадзіцель”. Перад арміяй некаторы час працаваў у КСУП “Слава працы”. Служыў у Мінску ў спецназе. Калі вярнуўся, уладкаваўся вадзіцелем у аўтакалону горада Дзятлава. Прайшоў усяго год, і малады чалавек зноў “выруліў” сваё жыццё ў бок сельскай гаспадаркі: пачаў працаваць па прафесіі ў КСУП “Войневічы”.
Ужо на працягу шасці гадоў мужчына адвозіць мінеральныя і арганічныя ўгнаенні, зялёную масу, зерне. Сваімі дасягненнямі ён не раз праслаўляў гаспадарку на раённых спаборніцтвах па адвозцы збожжа. У свой час прымаў актыўны ўдзел у тэматычных сельскагаспадарчых эстафетах, прысвечаных дням бульбы, малака і іншым.
У Дзмітрыя ёсць любімая дзяўчына, з якой малады мужчына плануе стварыць сям’ю. Вадзіцель ён не толькі на рабоце, але і дома. Мае ўласны аўтамабіль. Заўсёды беражліва ставіцца да сваёй “ластаўкі”, дапамагае родным і блізкім у рамонце машын. Дзмітрый Бяляўскі ўпэўнены, што, якую б прафесію ні абраў чалавек, заўсёды знойдуцца людзі, якія падкажуць у цяжкую хвіліну і нададуць упэўненасці на доўгія гады працы.
Вадзім ФІЛІПОЎСКІ
Подписывайтесь на телеграм-канал «Дятлово ОНЛАЙН» по короткой ссылке @gazeta_peramoga
