Калі сцэна не адпускае, або Левітан з-пад Саратава

Галоўнае Свежыя навіны Хто крылы расправіў на роднай зямлі

Педагагічны калектыў Цэнтра творчасці дзяцей і моладзі горада Дзятлава надае шмат увагі развіццю талентаў навучэнцаў.

Ні адно дзіця, якое наведвае Цэнтр, не застаецца па-за ўвагай педагогаў дадатковай адукацыі, наадварот, яны стараюцца ўключаць сваіх выхаванцаў у розныя віды дзейнасці, заахвоціць да ўдзелу ў конкурсах і выставах.

Адметным талентам прырода надзяліла навучэнца Цэнтра творчасці Аляксандра Радзецкага. Паміж сабой педагогі ўжо празвалі Сашу “другім Левітанам” за прыгожы голас і ўменне выбраць патрэбную інтанацыю. Вось што пра хлопца гаворыць дырэктар Цэнтра творчасці дзяцей і моладзі горада Дзятлава Таццяна Ваніслаўчык:

– У нас ёсць розныя навучэнцы. Адны ўдзельнічаюць у конкурсах і займаюць прызавыя месцы, а другія месцаў не займаюць, аднак задзейнічаны ў шматлікіх мерапрыемствах уласна нашых, раённых, абласных і нават рэспубліканскіх. Адзін з іх, Саша Радзецкі, нязменны вядучы і актыўны валанцёр. Вельмі хочацца, каб жыхары раёна пазнаёміліся з ім бліжэй.

Што ж, знаёмцеся. Аляксандр Радзецкі навучэнец 10 класа сярэдняй школы №1 горада Дзятлава. Саша прызнаецца, што паспяховасць у яго сярэдняя, і не вельмі падабаюцца дакладныя навукі, затое ён любіць пісаць сачыненні, разважаць на розныя тэмы. Згадзіцеся, у наш час даволі рэдкія якасці для маладога чалавека. Не так даўно Аляксандр цэлы год вучыўся іграць на гітары і крыху асвоіў гэты інструмент, праўда, занятасць перашкодзіла далейшаму ўдасканаленню навыкаў. Хадзіў юнак і ў трэнажорную залу, цяпер пераважна робіць фізічныя практыкаванні.

Асноўную частку дня Саша праводзіць за вучобай. Калі выдаецца вольная гадзіна, любіць пагуляць з сябрамі, захапляецца чытаннем кніг, перавагу аддае гістарычнай літаратуры. Як ні дзіўна, але Аляксандр Радзецкі лічыць сябе сціплым чалавекам, аматарам хатняга адпачынку і прызнаецца, што, каб выступаць на сцэне, яму даводзіцца “выходзіць з зоны камфорту”. Тым не менш, гэта не перашкаджае хлопцу быць запатрабаваным, ды і памяць у яго амаль універсальная: хутка запамінаюцца вялікія аб’ёмы інфармацыі.

На працягу апошніх гадоў Сашу Радзецкага ставяць у ганаровы каравул у час гарадскіх мерапрыемстваў, ён уваходзіць у склад групы сцяганосцаў гарадскога піянерскага штаба раённай арганізацыі ГА “БРПА”, з’яўляецца актыўным удзельнікам раённага валанцёрскага клуба “Мы разам”, раённага клуба “Лідар”, піянерскіх злётаў і пленумаў. Сярод апошніх мерапрыемстваў, дзе выступаў Аляксандр, – раённая ўрачыстасць да 100-годдзя камсамолу “Слаўныя традыцыі – новаму пакаленню”, раённы злёт студэнцкіх атрадаў, абласны семінар “Мадэль арганізацыі дзейнасці ўстановаў дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі ў шосты школьны дзень, або Фестываль шосты элемент”, рэспубліканскі семінар установаў дадатковай адукацыі дзяцей і моладзі ў Лідзе, які праводзіў Нацыянальны цэнтр мастацкай творчасці дзяцей і моладзі Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, дзе Саша выступаў у складзе каманды раённага клуба “Лідар”, прэзентуючы работу клуба па прафілактыцы супрацьпраўных паводзінаў сярод моладзі.

Цікаўлюся, калі хлопец упершыню выйшаў на сцэну, і даведваюся, што адбылося гэта ў далёкім Рымска-Корсакаве – паселішчы, якое ўваходзіць у склад Саратаўскай вобласці Расійскай Федэрацыі. Гэты сцяпны край – малая радзіма Сашы, дзе ён наведваў пачатковую школу і разам з іншымі навучэнцамі ўпершыню праспяваў прыпеўкі са школьнай сцэны. У суседняй Беларусі Аляксандр упершыню пабыў у дзесяцігадовым узросце, бо тут жылі яго родныя. У 2012 годзе сям’я Радзецкіх канчаткова пераехала на Дзятлаўшчыну.

Перамены ў жыцці Аляксандр успрыняў з лёгкім сэрцам: займеў сяброў сярод дзятлаўчан, ходзіць у мясцовую школу. Кім быць пасля яе заканчэння, малады чалавек пакуль канчаткова не вырашыў, хаця разглядае варыянт паступаць у акадэмію МУС. У бліжэйшых яго планах – старанна вучыцца. Педагогі Цэнтра творчасці таксама робяць прагнозы наконт падзеяў жыцця Аляксандра: кажуць, што ў хуткім часе ён прыме ўдзел у чарговым этапе рэспубліканскага конкурсу “Прывітанне, свет!”, дзе выступіць як чытач мастацкага слова.

Сваіх равеснікаў Аляксандр Радзецкі заклікае імкнуцца да зор, быць актыўнымі, старанна вучыцца, удзельнічаць у грамадскіх справах, смела ажыццяўляць мары.

Ірына КАЎКЕЛЬ