З кожным годам колькасць сельскіх жыхароў няўхільна змяншаецца. І там, дзе калісьці стаялі сельмагі, сёння застаюцца толькі шыльды з раскладам работы аўтамагазіна. Наколькі эфектыўная і патрэбная людзям праца “аўталаўкі”, спытаем у саміх вяскоўцаў, для чаго завітаем у вёску Труханавічы нашага раёна.
Мясцовыя жыхары цэлым сходам сустракаюць у прызначаным месцы на ўскрайку вёскі прадуктовую машыну. Пабываўшы ўжо ў Плябанавічах, сюды прыехала прадавец Галіна Бялевіч разам з вадзіцелем Іванам Дзяхцевічам.
Ля машыны адразу ж выстройваецца ладная чарга з вяскоўцаў і дачнікаў, якую па негалоснай дамове ніхто не парушае. Людзі прыходзяць да аўтамагазіна не толькі сёе-тое прыдбаць, але і пагутарыць, даведацца мясцовыя навіны.
Мясцовая жыхарка Вера Пятроўна, закупіўшы ўсё неабходнае, складвае важкую сумку ў кошых веласіпеда: ведама, шлях да дома не надта далёкі, але так зручней. Да аўтамагазіна і работнікаў гандлю нараканняў не мае:
— Добра працуюць, што тут яшчэ дадаць? Што неабходна – прывозяць, калі што замовіць з тавараў, давязуць дадаткова. Па аўторках адразу пасля абеду прыязджае машына, а па пятніцах яшчэ раней. Ды і Галіна “Бацькаўна” – чалавек што трэба – заўжды ветлівая да нас, уважлівая.
Сваю аднавяскоўку падтрымлівае Ганна Аляксандраўна, якая прыйшла да машыны на закуп. Тут яна набывае няхітры набор прадуктаў: хлеб з батонам ды малако, каўбасу для сына, а для сябе – салодкага ліманаду.
— Добра нас абслугоўваюць, – не чакаючы пытання, запэўнівае жанчына. – І пячэнне, і цукеркі, а садавіна – усякія прысмакі прывозяць, нават марожанае.
Дасведчаная ў вясковых справах жанчына сярэдніх гадоў сябе не называе, але аўтарытэтна заяўляе, што з харчовымі прадуктамі перабояў у вяскоўцаў няма: у вёску прывозяць прадукты і кааператыўны гандаль, і прыватнікі з Наваельні, добра дапаўняючы адны другіх.
Прадавец аўталаўкі Галіна Бялевіч ужо 41 год у спажывецкай кааперацыі, 13 з іх – у аўтамагазіне ездзіць па азначаным маршруце. Пасля Труханавічаў яе чакаюць пакупнікі ў Апаліна-Басіна, Жыбартоўшчыне, Агародніках, Аляксандравічах, Разважжы, Русаках, Алёхнавічах, Страле, Зачэпічах, Каршаках, Малых і Вялікіх Краглях. Выязджаючы са склада каля 10-й раніцы, дадому прадавец вяртаецца толькі пасля 9-й вечара. Працуе на маршруце разам з напарніцай, аб’язджаючы вёскі па два, а то і тры разы.
—Работа не з лёгкіх, – шчыра зазначае Галіна Іосіфаўна. – Летам больш працы, бо больш пакупнікоў. Дзесьці ў вёсцы адзін раз спыняемся, а недзе і два, тры, каб усе вяскоўцы змаглі дайсці да машыны.
Дзённая выручка аўтамагазіна летам дасягае 16 мільёнаў рублёў. Па словах прадаўца, сучасныя машыны для выязнога гандлю, абсталяваныя паліцамі і халадзільнікамі, дазваляюць пашырыць асартымент тавараў, у тым ліку, прывезці нешта па замове. На Дзятлаўшчыне аўтамагазіны ездзяць па 6 маршрутах, на кожным – немалая нагрузка.
Кааператыўным выязным гандлем ахоплены 158 населеных пунктаў раёна, уключаючы самыя аддаленыя ад райцэнтра. Удзельная вага выручкі ад рэалізацыі прадукцыі аўтамагазінамі – каля 10% ад агульнай па гандлёвай сістэме спажывецкай кааперацыі. Калі падлічыць, аўталаўкі – не самы выгадны для арганізацыі від дзейнасці, але ён вельмі патрэбны людзям.
Н. АВЯРЧУК
