Тым, хто захапляецца дэкаратыўным мастацтвам, вядома такая тэхніка, як квілінг. У перакладзе на беларускую мову назва гучыць як «папяровае кручэнне». Невыпадкова, паколькі аснову квілінга складаюць вельмі тонкія палоскі паперы, скручваючы якія і камбінуючы іх, майстар стварае прыгожыя вырабы.
Квілінг як рукадзелле быў вядомы яшчэ ў 14 стагоддзі, лічыўся мастацтвам. У наступныя стагоддзі майстрыхі стваралі мініяцюрныя папяровыя медальёны, якія мелі пазалочаныя краі, — такім чынам узнікала ілюзія тонкіх залатых палосак.
На пачатку 20 стагоддзя квілінг быў забыты. Новы віток папулярнасці ён набыў у цяперашні час, калі гэтай прыгожай тэхнікай захапляюцца як дзеці, так і дарослыя. У ліку майстроў — Галіна Мікалаеўна Богдан. Яна працуе ў Таркачоўскай базавай школе.
Працуе з паперай ужо некалькі гадоў. Пачынала з арыгамі, цяпер займаецца квілінгам. У тандэме гэтыя дзве тэхнікі даюць магчымасць ствараць арыгінальныя карзінкі і кветкі. Сярод работ Галіны Мікалаеўны і невялікія кветкавыя пано ў аздобе папяровых рамак, якія майстар зноў жа робіць сама.
Займаецца Галіна Мікалаеўна і вышыўкай ізаніткай, з задавальненнем вучыць гэтаму дзяцей.
А. ДУБРОЎСКАЯ
НА ФОТАЗДЫМКУ: Г. М. Богдан, майстар па квілінгу з аграгарадка Таркачы.
Фота Н. АВЯРЧУК