Доўгія восеньскія і зімовыя вечары — якраз той зручны час, які многія аматары чытання аддаюць кнізе. Праўда, цяпер значную канкурэнцыю ёй стварае тэлевізар. Аднак сапраўдныя аматары кнігі са шматгадовым чытацкім стажам не здраджваюць сваёй звычцы. Яны — актыўныя наведвальнікі бібліятэк. А тым чытачам, якія жывуць у аддаленых і маланаселеных вёсках, і дзе бібліятэк няма, літаратуру прывозіць бібліобус.

“Чытальня на колах” — інакш можна назваць гэтую перасоўную бібліятэку. Пры Дзятлаўскай цэнтральнай раённай бібліятэцы бібліобус пачаў дзейнічаць з 2007 года. Першым яе бібліятэкарам працавала Вольга Вайтушка, цяпер на гэтай пасадзе малады супрацоўнік Інга Рымкевіч. Справа, прызнаецца дзяўчына, ёй падабаецца: даводзіцца заўсёды быць у дарозе, сустракацца з людзьмі.

Нярэдка з Інгай па чарговым маршруце накіроўваецца і яшчэ хтосьці з работнікаў бібліятэкі: каб вывучыць чытацкія запыты, пранаанілазаваць работу маладога супрацоўніка.

Цяпер у “Бібліобуса” — 670 чытачоў, ён абслугоўвае 12 маршрутаў. Па адным з іх разам з бібліятэкарамі накіраваліся і карэспандэнты раённай газеты “Перамога”, каб пабачыць, як працуе бібліобус, пацікавіцца кніжнымі захапленнямі сучасных вяскоўцаў — жыхароў вёсак Хамічы, Падвялікае, Чарлёнка, Трахімавічы.

Разам з кнігамі і часопісамі бібліятэкары ўзялі яшчэ і журнал папярэдніх заказаў. У яго, тлумачыць Ларыса Іванаўна Шыцько, загадчыца аддзела абслугоўвання і інфармацыі раённай бібліятэкі, запісваюцца назвы кніг, якія просяць у наступны раз прывезці чытачы. Даведваюцца вяскоўцы і аб навінках, якія паступаюць у бібліятэкі цэнтралізаванай бібліятэчнай сістэмы: чытачам прапануецца адпаведны спіс кніжных навінак, а таксама буклеты з анатацыямі сучасных выданняў беларускай літаратуры.

У кожнай з вёсак запланавага маршрута бібліобус спыняецца некалькі разоў: амаль ля кожнай з хатаў, дзе жывуць яго карыстальнікі. На іх заведзены чытацкія фармуляры — усё як у бібліятэцы: літаратура запісваецца ў фармуляр, чытач ставіць свой подпіс.
Спыняемся ў вёсцы Хамічы. Абыходзім некалькі хатаў, дзе жывуць карыстальнікі бібліобуса. Гаспадароў няма дома. На гэты выпадак Інга Рымкевіч рыхтуе некалькі “сонейкаў” — так па-прафесійнаму называецца напамін аб прыездзе перасоўнай бібліятэкі. Гэта звычайны ліст паперы, на якім Інга запісвае, што бібліобус прыязджаў і наступны раз будзе праз месяц. “Бланк” для напаміну зроблены ў форме сонейка — адсюль і адпаведнае прафесійнае выслоўе.

Едзем далей. Наступны прыпынак — Падвялікае. У гэтым населеным пункце — даволі значная колькасць карыстальнікаў бібліобуса: вёска не малая, адпавядае сваёй назве. Сярод чытачоў — і пенсіянеры, і тыя, хто працуе. У кожнага з іх — свае чытацкія запыты. Аднак, згодна з назіраннямі, найбольш папулярнымі ў вяскоўцаў з’яўляюцца часопісы “Кудесница”, “Гаспадыня”, “Домашняя энциклопедия”, “Алеся”, “Планета”, жаночыя раманы і дэтэктывы. Цікавяцца, ці ёсць “Охота и рыбалка”, “За рулём”.

Аматары часопісаў з кожным прыездам бібліобуса чакаюць свежы нумар любімага выдання. Аднак не заўсёды атрымліваецца прачытаць яго своечасова: “бібліятэка на колах” абслугоўвае шмат вёсак, і экзэмпляраў свежага часопіса хапае не на ўсіх.

Чытаюць вяскоўцы і жаночыя раманы, дэтэктывы. Навінкі гэтага жанру ёсць у камерцыйным фондзе бібліятэкі. Чытачы бібліобуса таксама могуць карыстацца гэтай паслугай: яе кошт — адна тысяча рублёў за месяц за адну кнігу. Аднак пакуль гэтая паслуга сярод карыстальнікаў выязной бібліятэкі не запатрабаваная. Чытачы па звычцы выбіраюць літаратуру на свой густ з бясплатнага фонду.

Кніг і перыёдыкі бяруць шмат — усё ж такі наступны прыезд бібліобуса будзе толькі праз месяц.

— Люблю чытаць, — гаворыць Яўгенія Міхайлаўна Радомская. — Хоць і па тэлебачанні добрыя стужкі ідуць, аднак час знаходжу і для кнігі. Раней чытала больш, а цяпер ужо зрок не той. Звычайна бяру 1-2 кнігі. Ёсць пажаданне, каб яны былі не толькі цікавыя, але і з вялікім шрыфтом, гэта зручней для вачэй.

— Я аддаю перавагу сур’ёзнай літаратуры, — кажа Антон Казіміравіч Гародка. — Люблю кнігі ваеннай тэматыкі, дакументальную літаратуру. Чытаю часопіс “Планета”. Я заўжды любіў чытаць. Калі працаваў шафёрам, не заўсёды хапала на гэта часу. А цяпер ужо на пенсіі і чытаю ўдосталь. Сусед у мяне таксама аматар кнігі. Калі прачытаю свае кнігі, іду да яго, абменьваемся.

Іна Кувік бярэ літаратуру для ўсёй сям’і. У ліку яе запытаў – раманы Шылавай, Данцовай, дзіцячыя кнігі, часопісы “Планета”, “Алеся”.

З Падвялікага бібліобус накіроўваецца ў Чарлёнку. Тут яго паслугамі карыстаецца некалькі жыхарак. “Звычайна бавім вольны час ля тэлевізара. Цяпер прыстаўку паставілі, каналаў шмат, паглядзець ёсць што, — кажуць яны. — Аднак знаходзім час і на кнігу”.

Апошняя вёска на сённяшнім маршруце — Трахімавічы. Бібліобус заязджае да Алены Мікалаеўны Альховік. Філолаг па адукацыі, жанчына любіць чытаць, валодае добрым кніжным густам. Чытае беларускую літаратуру, кнігі на гістарычныя тэмы.

— Нават калі кніга не падабаецца, — гаворыць жанчына, — усё роўна дачытваю яе да канца, усё ж такі аўтар шмат папрацаваў над яе напісаннем, затраціў час, уклаў пэўную ідэю.

А. ДУБРОЎСКАЯ

About Author
administrator
View All Articles
Проверьте последнюю статью от этого автора!
Прямая линия

Прямая линия

12 февраля, 2025
У КСУП “Жукоўшчына” – новы кіраўнік
Как работает упрощенный механизм назначения пенсии, рассказали в Минтруда

Оставить ответ

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Похожие публикации