Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

У Дзятлаўскай раённай бібліятэцы для навучэнцаў старэйшых класаў прайшла сустрэча памяці “Нам не забыць трагедыю Хатыні”, дзейнічала тэматычная выстава.

Да маладога пакалення Дзятлаўшчыны звярнуліся бібліёграфы аддзела абслугоўвання і інфармацыі Марына Крупіца і Аляксандра Жалязоўская. Яны прагарталі трагічныя старонкі гісторыі невялікай беларускай вёскі, якая стала сімвалам пакут мірнага насельніцтва нашай краіны ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Атрад карнікаў 22 сакавіка 1943 года правёў у Хатыні чарговую аперацыю: ворагі сагналі жыхароў у хлеў, абклалі саломай і спалілі 149 чалавек. З вогнішча змаглі выпаўзці дзве дзяўчынкі з сям’і Клімовічаў і Федаровічаў, іх, апаленых, прытулілі жыхары суседняй вёскі Хварасцені, аднак і гэты населены пункт напаткаў аналагічны жудасны лёс, дзяўчынкі загінулі. З усіх хатынскіх дзяцей у жывых засталіся Аляксандр Жалабковіч, Антон Бараноўскі, Уладзімір Яскевіч, якія абышлі рады карнікаў і схаваліся ў партызанскім лесе. Цудам выбраўся з-пад абломкаў хлява дарослы вясковец Іосіф Камінскі, які спяшаўся да параненага паміраючага сына. Менавіта гэтай драматычнай сцэне прысвечаны помнік “Непакораны чалавек”.

Хатынь загінула назаўжды, а там, дзе яна была, узведзены велічны мемарыяльны комплекс у памяць аб людзях, якія тут жылі і прынялі смерць ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Па іх і па такіх жа загінулых без віны беларусах “плачуць” званы Хатыні.

– Летась наша аб’яднанне арганізавала для пажылых людзей Дзятлаўшчыны паездку ў Хатынь, – расказала сакратар раённага савета ветэранаў Ядзвіга Гушча. – Самі мы не зведалі гэту трагедыю, але дакрануліся да яе. Было вельмі балюча ўсё пабачыць і пачуць. Паўтары сотні нашых нявінных суайчыннікаў толькі ў гэтым населеным пункце памерлі з-за таго, што так вырашылі нелюдзі-фашысты, знішчаючы славянскую нацыю. Жыццё – гэта самае каштоўнае, што дадзена чалавеку. Яго трэба берагчы, як і мір на Зямлі, бо заваяваны яны вялікай цаной. Мы выстаялі, і вам, маладому мірнаму пакаленню, я жадаю жыць пад чыстым спакойным небам Беларусі.

Ірына СТЫРНІК

Подписывайтесь на телеграм-канал «Дятлово ОНЛАЙН» по короткой ссылке @gazeta_peramoga

#библиотека #книги #образование

Похожие публикации