Для невідушчых людзей даступнае асяроддзе – гэта, у першую чаргу, магчымасць самастойна арыентавацца ў прасторы. У нашай краіне за апошнія гады шмат зроблена ў гэтым кірунку.
Час не стаіць на месцы, нядаўна прыняты новыя правілы па арганізацыі камфортнага асяроддзя для людзей з праблемамі зроку. Яны тычацца выкарыстання такцільных указальнікаў, у тым ліку рэльефнай пліткі для падлогі. Яна павінна выкладвацца ў калідорах і на лесвічных пляцоўках грамадскіх будынкаў для абазначэння накірунку руху або для папярэджання невідушчых людзей аб магчымай небяспецы на шляху.
Многія дзятлаўчане ведаюць, што для пашырэння безбар’ернага асяроддзя прыступкі лесвіцаў у адміністрацыйных будынках выдзяляюць жоўтым колерам, а дзверы абазначаюць жоўтымі кругамі або наносяць на іх графік работы ўстановы, напісаны яркім колерам. На жаль, падобныя абазначэнні дапамагаюць толькі людзям, якія слаба бачаць, а поўнасцю сляпы чалавек не можа імі скарыстацца. Затое людзі з поўнай стратай зроку могуць адчуць нагамі жалезную рашотку або такцільную плітку перад дзвярамі ці на лесвіцы, што дапамагае ім арыентавацца і быць больш уважлівымі на маршруце. Такую ж функцыю выконвае металічны вугалок, якім абсталёўваецца край прыступак. Для эканоміі сродкаў такцільную плітку і вугалок можна класці на першую і апошнюю прыступкі лесвічнічнага марша, што “сігналізуе” інвалідам па зроку, дзе пачатак і канец лесвіцы.
Дзятлаўская раённая арганізацыя ГА “БелТІЗ” спадзяецца, што на змены ў патрабаваннях да безбар’ернага асяроддзя для інвалідаў па зроку зверне ўвагу кіраўніцтва ўстановаў раёна. Хочацца верыць, што ў хуткім часе простыя рашэнні дапамогуць зрабіць маршруты невідушчых людзей больш камфортнымі.
Святлана КРЭЙДЗІЧ,
старшыня раённай арганізацыі ГА “БелТІЗ”
