Прафесія з магіяй пераўтварэння

З 2003 года пачаўся летапіс станаўлення новай установы адукацыі, якая прайшла этап рэарганізацыі ад сярэдняй школы №2 і набыла статус гімназіі №1 горада Дзятлава. Беражліва захоўваецца тут вялікая колькасць традыцый, укараняецца толькі лепшае для атрымання якаснай адукацыі, з адкрытасцю і інтрыгай прымаюцца новыя ідэі і інавацыі.

Сёлета гімназія адзначае свой чарговы юбілей – ёй спаўняецца 15 гадоў. За гэты час яна стала трывалым падмуркам ведаў для многіх сваіх выпускнікоў, тут паспела адбыцца шмат яркіх і запамінальных падзей.

2018 год асабліва знакавы для гімназіі яшчэ і тым, што першага верасня вялікую гімназічную сям’ю папоўнілі навучэнцы пачатковай школы. Сёлета ўпершыню за шматгадовую гісторыю свайго існавання гімназія №1 шчыра адчыніла дзверы для вупускнікоў-дашкалят, і 1 верасня за парты селі 20 першакласнікаў-гімназістаў.

У навучальнай установе створаны максімальна камфортныя ўмовы для іх навучання і адпачынку: светлы і ўтульны клас, вялікі кабінет для вольнага часу і сну. Тут першакласнікі адчуваюць сябе камфортна і на ўроках, і на перапынках.

Першай, хто ўзяў за руку навучэнцаў-гімназістаў пачатковага звяна, стала іх настаўніца Марына Ляшчун.

– Марына Антонаўна, як прайшоў першы месяц навучальнага працэсу?

– Актыўна і плённа. Вераснёўскімі днямі мы пачалі работу з навучальнага курса “Уводзіны ў школьнае жыццё”, які накіраваны на прамежкавы этап паміж дашкольным і школьным жыццём, што дапамагае першакласнікам найбольш мякка адаптавацца да новых умоваў і дапамагае пабудаваць поўны і змястоўны вобраз школьніка. На працягу першага месяца вучобы дзеці пазнаёміліся з гімназіяй, абавязкамі навучэнцаў, даведаліся, як будуюцца ўрокі, авалодалі асноўнымі нормамі і правіламі паводзінаў у гімназіі, пасябравалі з настаўнікамі, аднакласнікамі і нават старэйшымі гімназістамі. Для больш спакойнай і камфортнай адаптацыі дзяцей заняткі праходзяць пераважна ў гульнявой форме.

– Як склаліся адносіны ў дзіячым калектыве і як складваюцца з імі адносіны ў вас?

– Ужо другі месяц мы працуем у адной звязцы, весела і па-сяброўску. Пераважная колькасць дзяцей спакойна праходзіць перыяд адаптацыі, усе яны, па словах бацькоў, ідуць у школу з добрым і асабліва добрым настроем. Сумесна мы прайшлі ўжо значную колькасць іспытаў, і цяпер з упэўненасцю можна сказаць, што першакласнікі смела атрымалі званне навучэнцаў гімназіі.

Сваімі ўражаннямі і эмоцыямі падзяліліся і першакласнікі Маргарыта Конан і Адэліна Собалева:

– Мы часта ўспамінаем дзіцячы сад, але ў школе нам падабаецца больш. Тут мы вучымся пісаць, чытаць, лічыць. Настаўніцу сваю палюбілі з першых дзён. Вельмі падабаецца тое, як кожную раніцу яна ласкава сустракае нас са шчырай усмешкай і з добрым настроем.

– Марына Антонаўна, на ваш погляд, педагог – гэта прафесія ці стыль жыцця?

– Педагог – гэта, у першую чаргу, прафесія, і прафесія складаная, шматгранная, якая патрабуе пастаяннага творчага гарэння, самаўдасканалення, душэўных сіл і намаганняў, якая забірае амаль увесь вольны час. Затое ва ўзнагароду – мяккае святло чыстых дзіцячых вачэй, даверлівасць, цеплыня, удзячныя словы выпускнікоў, задаволенасць вынікамі сваёй працы, усведамленне правільнасці абранай прафесіі, якая столькі дае душы і сэрцу, а таму з цягам часу амаль незаўважна пераўтвараецца прафесія ў стыль жыцця і “стыльнага” педагога.

Напярэдадні Дня настаўніка і ў дзень прафесійнага свята ад усёй душы жадаю ўсім работнікам сферы адукацыі раёна і сваім новым калегам творчых пошукаў, дасягнення высокіх мэтаў, асабістага шчасця, дабрабыту, таленавітых і спагадлівых вучняў.