4 -5 чэрвеня ў Гродне праходзілі заключныя мерапрыемствы XI Рэспубліканскага фестывалю нацыянальных культур.
СВЯТОЧНАЕ ШЭСЦЕ
Мерапрыемства сабрала прадстаўнікоў 37 нацыянальнасцяў, якія жывуць у Беларусі. Яны святочным шэсцем прайшлі з плошчы Леніна на Савецкую плошчу. На чале калоны прадстаўнікі нацыянальных дыяспар неслі вялікае палотнішча з выявай “сяміцвеціка” – сімвала фестывалю. У шэсці ўдзельнічалі і вялікія дэлегацыі – беларусаў, украінцаў, палякаў, літоўцаў, латышоў, яўрэяў, рускіх і па некалькі чалавек – амерыканцаў, англічан, шры-ланкійцаў, нігерыйцаў. Тэатралізаванае шэсце – з танцамі, песнямі, вітаннямі – расцягнулася на добры кіламетр. Гродзенцы аднолькава гасцінна віталі ўсіх – і шумных цыганоў, і галасістых украінцаў, і танцораў-грузінаў, і карэйцаў з вялікім залацістым змеем.
Афіцыйная частка свята пачалася з прывітання Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, якое зачытала віцэ-прэм’ер Н. Качанава. Старшыня Гродзенскага аблвыканкама У. Краўцоў падзякаваў прадстаўнікам нацыянаянальных дыяспар за ўдзел у мерапрыемствах, пажадаў міру, дабрабыту, святочнага настрою. На мовах усіх удзельнікаў фестывалю нацыянальных культур прагучаў выраз: “Фестываль аб’ яўляецца адкрытым!”. Яго прамаўлялі дзеці – будучыня нацый, якім захоўваць і доўжыць традыцыі, зберагаць мову, перадаваць назапашанае стагоддзямі наступным пакаленням.
ФЕСТЫВАЛЬ ЗБІРАЕ СЯБРОЎ
Рэспубліканскі фестываль нацыянальных культур праводзіцца раз на два гады. Першы адбыўся ў 1996 годзе. Такім чынам, хоць і мае фестываль нумар XI, але яму – дваццаць гадоў. У 1996-ым у мерапрыемстве прыняло ўдзел 11 нацыянальна-асветніцкіх таварыстваў, а затым з кожным разам іх станавілася больш.
Сёлета да фестывальных мерапрыемстваў далучыліся сірыйцы, ліванцы, чачэнцы, амерыканцы.
Фестываль дае магчымасць пазнаёміцца з культурай іншых народаў: паслухаць іх песні і музыку, пабачыць танцы і нацыянальныя строі, даведацца пра нацыянальную кухню і пачаставацца стравамі.
Наведванне нацыянальных падворкаў дае ўяўленне пра быт народа. Сёлета працавалі 22 падворкі, якія мелі за мэту паказаць дом, дзе жывуць прадстаўнікі пэўнай нацыянальнасці.
Давялося пабыць у казахскай юрце. Гаспадары расказалі пра рэчы і іх прызначэнне. Там можна было пабачыць традыцыйныя казахскія музычныя інструменты кубыз і домру, ёмістасць для прыгатавання кумысу – кубэ, прыгожую дзіцячую калыску, коўдры.
Многія казахі, якія цяпер жывуць у Беларусі, трапілі сюды ў савецкі час: прыязджалі на працу, служылі ў Савецкай Арміі, вучыліся ў беларускіх навучальных установах. Цяпер казахская дыяспара налічвае каля паўтары тысячы чалавек. Многія з іх нарадзіліся ўжо ў Рэспубліцы Беларусь, але ведаюць і сваю мову, і традыцыі. Бадай кожны можа расказаць пра самае любімае свята казахаў – наўрыз мейрамы (нараджэнне вясны), калі адбываюцца спаборніцтвы па нацыянальных відах спорту, конскія скачкі, спяваюць акыны, ладзіцца частаванне рытуальнай стравай – наўрыз-кажэ.
А беларусы свой падворак стылізавалі пад простую вясковую хату. Гасцей цешылі песнямі, гульнямі, забавамі. Тут праводзілася свята нацыянальнай гульні, ладзіўся адкрыты конкурс ансамбляў музыкі і песні.
Запрашэнне выступіць на фестывалі атрымалі і дзятлаўчане – калектывы “Ятранка”, “Зараначка”, “Прымакі”, роставыя лялькі, народныя майстры. Дзятлаўчане папоўнілі шматлікія шэрагі ўмельцаў, якія прапаноўвалі вырабы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. “Горад майстроў” нагадваў вірлівую людскую раку, па берагах якой – незлічоныя скарбы. У цэнтры Гродна літаральна кожны куток быў заняты музычнымі пляцоўкамі, кавярнямі, шашлычнымі, вулічнымі музыкантамі, мастакамі і фатографамі, фотаэкспазіцыямі.
ПАД ПАТРАНАТАМ ЮНЕСКА
Сёлетні фестываль адметны тым, што праходзіў пад патранатам ЮНЕСКА. Прадстаўнік гэтай арганізацыі В. Пісарэвіч, вітаючы нацыянальныя суполкі, запэўніў, што ЮНЕСКА будзе і надалей падтрымліваць фестываль, бо ён спрыяе яднанню людзей, сяброўству і міру, па сваім фармаце не мае аналагаў у свеце.
На лепшае асвятленне пытанняў міжнацыянальных і міжканфесійных адносін, міжкультурнага дыялогу ў Рэспубліцы Беларусь скіраваны конкурс сярод журналістаў і сродкаў масавай інфармацыі. З 2006 года ён праводзіцца Упаўнаважаным па справах рэлігій і нацыянальнасцяў сумесна з Міністэрствам інфармацыі Рэспублікі Беларусь. Падвядзенне вынікаў конкурсу ўвайшло ў праграму заключных мерапрыемстваў фестывалю. Дыпломам адзначана і рэдакцыя газеты “Перамога”. Упаўнаважаны па справах рэлігій і нацыянальнасцяў Л. Гуляка адзначыў калектыў за прафесійнае асвятленняне пытанняў міжкультурнага дыялогу, супрацоўніцтва з суайчыннікамі за мяжой, міжнацыянальных і міжканфесійных адносін.
І. МІХАЙЛОЎСКАЯ
Фота аўтара
